رمضان ماه ضيافت الهي
رمضان به معناي شدت گرما و تابش آفتاب بر رمل است، رمضان به معناي سنگ گرم است و از سنگ گرم، پاي روندگان مي سوزد. در لغت نامه دهخدا آمده است، شايد که به وقت وضع اسم رمضان، ماه صيام در شدت گرما بود و يا ماخوذ از «رَمَض» است که به معناي سوختن است. چون ماه صيام گناهان را مي سوزاند از اين رو به اين اسم مسمي گشت و يا اينکه مشتق از «رمض» است و معني «رمض» سوخته شدن پاي از گرمي زمين چون ماه صيام موجب سوختگي و تکليف نفس است. به هر حال از پيامبر اکرم روايت شده که فرمودند: « و شهر رمضان سمي بذلک لشده الحر» ناميده شد رمضان به خاطر شدت گرما. و در روايتي ديگر از پيامبر اعظم(ص) است که فرمودند : به راستي که رمضان ناميده شد، زيرا گناهان را از بين مي برد. انتخاب چنين واژه اي به راستي از دقت و لطافت خاصي برخوردار است، چرا که سخن از گداخته شدن و شايد به تعبيري دگرگون شدن در زير آفتاب گرم و تحمل ضربات بي امان آن است، زيرا که رمضان ماه تحمل شدائد و عطش و عطش مي باشد و البته عطش حاصل از نفس سرکشي که پيوسته مي گدازد و سوزشش به راستي جبران ناپذير است.
امام باقر(ع) فرمود: نگوييد اين رمضان است، نگويد رمضان رفت و يا آمد، زيرا رمضان نامي از اسماء الله است که نمي رود و نمي آيد که شيء زائل ونابود شدن مي رود و مي آيد، بلکه بگوييد ماه رمضان پس ماه را اضافه کنيد در تلفظ به اسم که اسم، اسم الله بوده و ماه رمضان ماهي است که قرآن در او نازل شده است و خداوند آن را مثل وعده و عيد قرار داده است.
بفرماييد به ادامه مطلب.
رمضان ماه ضيافت الهي